Machette Monday

Helaas PINDAKAAS! Geen amazone voor ons de laatste week!
Tickets om naar Leticia te vliegen kosten 400 euro per persoon en met het oog op een verhuizing kunnen we dat geld veeeeel beter besteden en is een dergelijk bedrag te gek voor woorden.....
maarrrr we vinden op het moment onze troost (hahaha.....we zijn natuurlijk helemaal niet verdrietig, maar dik vet gelukkig dat we lekker lang op vakantie kunnen in een geweldig land) in Mocoa. Waar we gisteren El Fin del Mundo (het einde van de wereld) hebben gezien, als het ware de uiterwaarden van de amazone Zo kunnen we dus toch een beetje proeven van de vochtigheid, oneindige bossen en inmense insecten die de amazone schijnt te herbergen.

Ohjaaaaa, bij ons eerste berichtje nog wat foto´s van de eerste twee weken.

Even terug naar Salento.....de plek van de geweldige koffie! (hhaha, het smaakt nog steeds smerig, de beste koffie is hier natuurlijk een export product en drinken jullie op het moment dat je dit leest.
In Salento gingen we dus fietsen....jeahhhhh....eigenlijk komt het kort gezegt neer op 3a4 uur uur 1 berg op fietsen (of ploeteren) om vervolgens binnen een half uur weer aan zo{n dergelijk lekker kopje koffie te zitten! Maar wauw! Echt een fantastisch mooie regio...goede temperatuur en briljante uitzichten en natuurlijk weer veel lieve mensen.
Natuurlijk konden we het niet laten om een koffieplantage te bezoeken met een zooi andere toeristen, maar dit was best de moeite waard!het is altijd merkwaardig om agrarische bedrijven van enorme omvang op de heuvels te zien, bewonderingswaardig!

Na Salento zijn we via Popayan naar San Andres de Pisimbala vertrokken. Enjajajajjajajjajj we hebben weer een hobbel-de-bobbel-kots-reisje te pakken! Wat een takke eind was dat! Vooral de laatste uren vanaf Popayan waren drama....de weg lag helemaal open vanwege renovatie waardoor we na uren en uren pas in de avond ergens aankwamen. Onze locatie was helemaal top, achterin een minibusje, direct boven de wielen met een kotsend kind naast ons: JEAH, that´s how we like it! Sanders hoofd en het dak van de auto waren nog net niet met elkaar vergroeid..hahah.
We zitten er overigens aan te denken om Primatour (onze superduper drugs voor reisziekte) een ode te schrijven. Beetje jammer van alle zielige testkonijntjes, maar wat een fantastisch spul is dat!

In San Andres de Pisimbala konden we gelukkig nog een fijn maaltje scoren en op een toffe plek een fijn bedje krijgen. We dachten dat Selento mooi was, maar dit was echt adembemend prachtig. In deze regio van Tierradentro hebben ze allemaal oude (onze vroege middeleeuwen) tombes opgegraven op de meest waanzinnige plekken. Deze hebben we dan ook, dmv een pittige wandeling over bergruggen en door de glibberdebibber modder bekeken. Met een zaklamp kon je in deze tombes afdalen en nog sommige geschilderde primitieve motieven zien, echt heel tof!

Na deze regio zijn we doorgegaan naar San Augustin, DE Culturele plek van Colombia....met nog veel meer tombes en beelden. Helaas viel dit ons wat tegen om dat de meesten uit hun context zijn gehaald en voor een groter toeristischter publiek te bezoeken zijn. Ook belangrijk, maar daardoor verliest het wel wat van zijn authenticiteit. Hoe dan ook....we hebben ons prima vermaakt in San Augustin. De eerste avond hebben we nog kunnen genieten van het Colombiaanse film festival en hebben we twee gave films gezien en d pizza gegeten. Uiteraard Colombiaanse films in het spaans, maar we konden het aardig meekrijgen. Op maandag ochtend gebeurde het volgende:

het leven op het platteland van Colombia: dinsdag tot vrijdag, keihard werken op het land. Zaterdagmorgen zorgen dat het marktkraampje staat, daarna in looppas naar de kroeg terwijl moeders de vrouw zaken verkoopt. Ladderzat worden om vervolgens de zondag ook ladderzat door te brengen en biertjes te kantelen. Maandagmorgen voor de verandering bier drinken en tot slot ruzie zoeken met mede-agrariers die vervolgens op een good old fashioned manier hun ruzie op straat beslechtten. Tot het moment komt dat er machettes tevoorschijn getoverd worden en er een zwaardgevecht plaatsvindt waar de mutant ninja turtles jaloers op zouden zijn. Bloed, semi- afgehakte vingers en dan vindt de politie tijd om in te grijpen..... Dit alles tot groot vermaak van de omstanders; Normaalste zaak van de wereld schijnt na enig navraag........Skopjevibe x 100

De markt was overigens best leuk....met muziek, dans, oude lieve oma´s en ander eetbaar vermaak ;)

Na San Augustin zijn we vertrokken naar HIER....Mocoa. Overigens stikt het hier van de controles en militairen. Paspoorten, Auto´s en bagage worden regelmatig doorzocht en gecontroleerd en militairen zitten verstopt in de bosjes. Best wel een gek idee dat je heel feitelijk gezien in oorlogsgebied bent, maar het leven heel gewoon verloopt....iedereen doet zijn ding hier wel.

Gisteren zijn we naar het einde van de wereld gelopen....waar we op ons allercharmantst weer via boomwortels en lianen en doel bereikte om vervolgens omringd door sanders goddelijke odeur only the lonely in een hutje te overnachten. Waar we in relaxte hangstoelen en een fijn muziekje (zonder eten, dat dan weer wel) het prachtige uitzicht genoten op de ´trampoline de la muerte´......de schijnbaar gevaarlijkste weg in zuid-amerika tussen Mocoa en Pasto.

De komende twee nachten gaan we in een natuurpark overnachten en in een fantastische accomodatie 25 meter boven de grond in een boom....hopelijk kunnen we snel nog een kiekje uploaden!

Voordat we over een week weer thuis zijn, kunnen we het niet laten om de kleine woestijn van Colombia nog even van een bezoekje te voorzien.....en dan weer aan het wark! Jeeee....we kijken er werkelijk naar uit! ;) Maar dat zal voor iedereen gelden!

Heel veel liefs van heeeel verrrrrr en tot snel!

Sander en daphne