Yak(kiebakkie)
Door: sadaf
Blijf op de hoogte en volg Sander en Daphne
01 Augustus 2010 | Mongolië, Ulaanbaatar
Hallo hallo!Hier zijn we dan!
Veel geduld hebben we nodig,want alles gaat hier op z'n Elfendertigste! (geen idee hoe je dit woord spellen moet, maar jullie zullen het vast wel begrijpen.
Eindelijk zitten we hier na onze eerste echte douchebeurt na het verlaten van de hoofdstad Ulaanbataar! (zo'n twee weken) ahhahah gelukkig konden jullie ons niet ruiken! Alhoewel we nu tussen een paar opgezette elanden en wolven zitten. ;)
Het kostte nogal wat pijn en moeite en wat nierverzakkingen om hier te komen.
Gisteren zijn we vanuit Tiarat (midden mongolie) vertrokken naar Moron tijdens een rit van 12 lange uren overlopend in nachtelijke uurtjes. Zoals sander het zei was dit echt ' Jacco Territory' en hij zal jaloers zijn. Af en toe een stoppen om de bus voort te duwen of een paar schroeven van de bumpers aan te draaien onder het genot van stukjes Britney spears, Traditionele mongoolse muziek, Vengaboys en een likje Bollywood! (Al leek het erg op een bandje wat we al tijdens een andere lift gehoord hadden, misschien dat ze iedere maand een gratis casetttebandje bij de krant uitgeven)
Na een (halve) Nacht in Moron geslapen te hebben met wat voorbij huppelende witte konijnen in de tent, konden we als snel een rit krijgen naar hier (Khatgal) waarbij we nog even flink de organen bij elkaar kaar moesten houden, want de jonge chauffeur vond het kenbaar nodig om er een 3.5 uur durende road-rally van te maken. Godzijdank stond er een heerlijk kopje thee en een warme douche op ons te wachten.
Excuus voor het achterlijke getyp, maar het toetsenbord lijkt net even een modderbadje genomen te hebben.
Mocht je zin hebben dan zal ik nu even vertellen wat we hebben gedaan....vooral voor onze eigen administratie en belangstellenden.
We kwamen twee weken geleden dus aan in Ulaanbataar na een zeer voorspoedige vlucht. We hebben in deze superlelijke stad wat Musea en moderne kunst bekeken, wat van de geschiedenis geproefd, tempel bekeken, rondgekoekeloerd en ons druk bezig gehouden met het vinden van dingen. Het is nogal lastig, want we snappen geen zak van al die rare woorden en tekens. Soms denk je iets te begrijpen en blijkt het iets heel anders te zijn. Overigens keken we vanuit ons bed (plank) naar een gezinnetje dat op het parkeerterrein leek te wonen in een oud wachthuisje. (net zo groot als onze plank) Ze waren druk aan het wassen en koken.....
Na twee dagen zijn we vertrokken naar het zogenaamde bus-schreeuw-station om een bus te vinden naar Tsetserleg. We werden al gauw in een busje met 19 andere personen gestopt om een uur later te vertrekken. (beschouw het busje met 9 personen als vol) 12 uren lang duurde deze rit. (achteruit, oksel aan oksel) Eenmaal daar moesten we een slaapplekkie bemachtigen wat nogal een gore bedoeling was, ‘ de nacht van de zwarte kever’ was aangebroken.
Het weer was nogal triest en grauw maar we hebben In deze regio toch nog een dag kunnen klimmen en klauteren in de bergen en valleien zonder regen, maar met een flinke zwerm vliegen, motten en muggen achter ons aan.
In Tsetserleg ontmoette we iemand met een zus die wat gers (die mongoolse grote witte ronde tenten) bij het meer Terkhim Tsagaan Nur zou hebben. We vinden dat we van dit soort ontmoetingen gebruik moeten maken en hebben vanuit Tsetserleg een zes uur durende lift kunnen krijgen in een Russische Jeep naar Tiarat. De chauffeur was eerst nog 2 uur driftig op zoek naar 2 andere liftende toeristen, maar deze heeft hij (helaas voor zijn portemonee) niet gevonden. Na een plaspauze en mooie snoekduik van mijzelf in de greppel (arm half open) kwamen we aan in Tiarat. Hier werden we warm ontvangen door Tungaa en later met nog wat andere half verdwaalde toeristen in de veewagen getransporteerd naar de ger-tent bij het meer. Met nog een halve hersenschudding hebben we een prakkie gekookt en zijn we inslaap gevallen. (plank)
De volgende dag hebben we weer aardig op zijn sadafs ingeluidt door met storm en regen een wolvenbos hoog op de berg in te rennen. Maar er groeide wel wilde thijm wat we konden plukken samen met heel veel gele en paarse bloemetjes. Nadat we opgedroogd waren bij het vuur in de ger zaten we 2 dagen later ineens op een paard. Angstig als we zijn voor paarden, gingen we de uitdaging van een week paardje rijden toch aan en we vertrokken de steppes op. Sander werd nog even vrolijk uitgelachen door het onnozele gezicht van zijn lange benen op een klein paardje.
Bepakt met bagage en wat eten gingen we onder begeleiding van de Mongoolse Somar een zere kont tegemoet. De eerste nacht zaten we vrolijk klaar met ons pannetje hutspot (iets anders als peen en uien hebben ze hier niet) toen de hel losbarstte. We doken de tent (die we omgeruild hadden vanwege ruimte gebrek) van Somar in, wat zichzelf evenlater omtoverde in een heus zwemparadijs. Daar zaten we dan met ons prakkie.
Choe Choe gewoon weer verder door prachtig landschapen enorme valleien. ALles is even fascinerend en je komt niemand (op een paar yaks en geiten na) tegen. Totdat we wederom warm werden ontvangen door een MOngools gezin. Als voorafje kregen we overheerlijke yak-boter thee met zout, vele gangen zuielproducten volgden. De 1 nog minder te vreten als de ander, sommigen erg smakelijk. We willen natuurlijk niet onbeleefd zijn, dus doorslikken en als het even kan nog een tevreden glimlach met je mondhoeken vormen.
We smeren hier overigens als gekken. De zon is erg sterk, ookal lijkt de zon in verste verte niet te bekennen. Met soms rode wangen en een maag vol vet, gaan we met onze benen in de nek van de paarden rivieren door.
Onze volgende avontuur diende zich als snel weer aan. 2 nachten bij een nomaden gezin was werkelijk een uitdaging. Zeker omdat we ons kort geleden nog waanden in westerse luxe. De eerste nacht werden we uitgenodigd deel te nemen aan een slaappartij met 12 anderen in 3 eenpersoonsbedden in de ger. Dit ging ons zo vroeg al toch iets te ver en besloten onze Aquarena nog een keer op te zetten. De tweede nacht ging het met 8 personen prima. We moesten hard werken, even als onze maag. BLeah al dat vet van die vieze Yak(kiebakkies)! Ik moest druk schoonmaken, afwassen en koken, terwijl sander zich de pleuris werkte om brandhout te hakken. Net als thuus! ;)
Voordat we verder gingen mocht sander nog even smullen van door mij versgewassen geiten ingewanden Mmmmmm! De kop van de geit ging samen met 2 geschoten marmotten veilig onder het bed. Verder waren er ook nog een heleeeeboel kinder, waarvan 1 met zware ADHD en erg veel agressie. Wat een lastpak!
Na nog een allerlaatste wasje en een drol gelegd te hebben tussen die van het vee (toilet?????? Was da?) konden we verder, maar Somar was ziek. Vind je het gek vragen wij ons dan af, als je bedenkt dat ze hier ontzettend veel gefermenteerde paardenmelk (Airag) drinken. Het smaakt maar een slok pure gist! Na wat pillen in zijn mik geduwd te hebben, konden we verder gaan en werden we rijkelijk beloond door een zonnetje en twee regenbogen. Je weet hier dan werkelijk niet wat je ziet. Na nog wat geslapen (droge nachten) en gehobbeld te hebben en nadat Sander zich nog even frivool van zijn paard liet werpen die vervolgens op hol sloeg, kwamen we aan bij het meer en een imposante vulkaan krater. We zijn zonder bulten en wonden tot aan de rand geklommen en weer naar beneden gekomen. Prachtige uitzichten. We kwam weer bij onze ger aan tegen een uur of tien s’avonds, bibberend van de bitterkoude noorderwind worden we door grootmoeder ontvangen door nog een overheerlijk kopje hete yak thee en een koekje, het heeft nog nooit zo goed gesmaakt! :)
Na een ijskoude nacht konden we ons een beetje wassen in het koude meer en onze naar kinderkots riekende spullen reorganiseren en natuurlijk even bijkomen van de indrukken.
We zijn nu alweer op de helft en moeten onze plannen bijstellen omdat alles hier veel tijd kost. Reizen op goed geluk kan hier uren en dagen duren. Zeker omdat we besloten hebben het zelf te doen en zonder gids of prive vervoer.
Nu gaan we ons rondom Khovsgol Nur vermaken en daarna misschien nog even flink feesten tijdens het Mongoolse Woodstock! ....
Heel veeel liefs en tot snel!
Sander& daphne
Veel geduld hebben we nodig,want alles gaat hier op z'n Elfendertigste! (geen idee hoe je dit woord spellen moet, maar jullie zullen het vast wel begrijpen.
Eindelijk zitten we hier na onze eerste echte douchebeurt na het verlaten van de hoofdstad Ulaanbataar! (zo'n twee weken) ahhahah gelukkig konden jullie ons niet ruiken! Alhoewel we nu tussen een paar opgezette elanden en wolven zitten. ;)
Het kostte nogal wat pijn en moeite en wat nierverzakkingen om hier te komen.
Gisteren zijn we vanuit Tiarat (midden mongolie) vertrokken naar Moron tijdens een rit van 12 lange uren overlopend in nachtelijke uurtjes. Zoals sander het zei was dit echt ' Jacco Territory' en hij zal jaloers zijn. Af en toe een stoppen om de bus voort te duwen of een paar schroeven van de bumpers aan te draaien onder het genot van stukjes Britney spears, Traditionele mongoolse muziek, Vengaboys en een likje Bollywood! (Al leek het erg op een bandje wat we al tijdens een andere lift gehoord hadden, misschien dat ze iedere maand een gratis casetttebandje bij de krant uitgeven)
Na een (halve) Nacht in Moron geslapen te hebben met wat voorbij huppelende witte konijnen in de tent, konden we als snel een rit krijgen naar hier (Khatgal) waarbij we nog even flink de organen bij elkaar kaar moesten houden, want de jonge chauffeur vond het kenbaar nodig om er een 3.5 uur durende road-rally van te maken. Godzijdank stond er een heerlijk kopje thee en een warme douche op ons te wachten.
Excuus voor het achterlijke getyp, maar het toetsenbord lijkt net even een modderbadje genomen te hebben.
Mocht je zin hebben dan zal ik nu even vertellen wat we hebben gedaan....vooral voor onze eigen administratie en belangstellenden.
We kwamen twee weken geleden dus aan in Ulaanbataar na een zeer voorspoedige vlucht. We hebben in deze superlelijke stad wat Musea en moderne kunst bekeken, wat van de geschiedenis geproefd, tempel bekeken, rondgekoekeloerd en ons druk bezig gehouden met het vinden van dingen. Het is nogal lastig, want we snappen geen zak van al die rare woorden en tekens. Soms denk je iets te begrijpen en blijkt het iets heel anders te zijn. Overigens keken we vanuit ons bed (plank) naar een gezinnetje dat op het parkeerterrein leek te wonen in een oud wachthuisje. (net zo groot als onze plank) Ze waren druk aan het wassen en koken.....
Na twee dagen zijn we vertrokken naar het zogenaamde bus-schreeuw-station om een bus te vinden naar Tsetserleg. We werden al gauw in een busje met 19 andere personen gestopt om een uur later te vertrekken. (beschouw het busje met 9 personen als vol) 12 uren lang duurde deze rit. (achteruit, oksel aan oksel) Eenmaal daar moesten we een slaapplekkie bemachtigen wat nogal een gore bedoeling was, ‘ de nacht van de zwarte kever’ was aangebroken.
Het weer was nogal triest en grauw maar we hebben In deze regio toch nog een dag kunnen klimmen en klauteren in de bergen en valleien zonder regen, maar met een flinke zwerm vliegen, motten en muggen achter ons aan.
In Tsetserleg ontmoette we iemand met een zus die wat gers (die mongoolse grote witte ronde tenten) bij het meer Terkhim Tsagaan Nur zou hebben. We vinden dat we van dit soort ontmoetingen gebruik moeten maken en hebben vanuit Tsetserleg een zes uur durende lift kunnen krijgen in een Russische Jeep naar Tiarat. De chauffeur was eerst nog 2 uur driftig op zoek naar 2 andere liftende toeristen, maar deze heeft hij (helaas voor zijn portemonee) niet gevonden. Na een plaspauze en mooie snoekduik van mijzelf in de greppel (arm half open) kwamen we aan in Tiarat. Hier werden we warm ontvangen door Tungaa en later met nog wat andere half verdwaalde toeristen in de veewagen getransporteerd naar de ger-tent bij het meer. Met nog een halve hersenschudding hebben we een prakkie gekookt en zijn we inslaap gevallen. (plank)
De volgende dag hebben we weer aardig op zijn sadafs ingeluidt door met storm en regen een wolvenbos hoog op de berg in te rennen. Maar er groeide wel wilde thijm wat we konden plukken samen met heel veel gele en paarse bloemetjes. Nadat we opgedroogd waren bij het vuur in de ger zaten we 2 dagen later ineens op een paard. Angstig als we zijn voor paarden, gingen we de uitdaging van een week paardje rijden toch aan en we vertrokken de steppes op. Sander werd nog even vrolijk uitgelachen door het onnozele gezicht van zijn lange benen op een klein paardje.
Bepakt met bagage en wat eten gingen we onder begeleiding van de Mongoolse Somar een zere kont tegemoet. De eerste nacht zaten we vrolijk klaar met ons pannetje hutspot (iets anders als peen en uien hebben ze hier niet) toen de hel losbarstte. We doken de tent (die we omgeruild hadden vanwege ruimte gebrek) van Somar in, wat zichzelf evenlater omtoverde in een heus zwemparadijs. Daar zaten we dan met ons prakkie.
Choe Choe gewoon weer verder door prachtig landschapen enorme valleien. ALles is even fascinerend en je komt niemand (op een paar yaks en geiten na) tegen. Totdat we wederom warm werden ontvangen door een MOngools gezin. Als voorafje kregen we overheerlijke yak-boter thee met zout, vele gangen zuielproducten volgden. De 1 nog minder te vreten als de ander, sommigen erg smakelijk. We willen natuurlijk niet onbeleefd zijn, dus doorslikken en als het even kan nog een tevreden glimlach met je mondhoeken vormen.
We smeren hier overigens als gekken. De zon is erg sterk, ookal lijkt de zon in verste verte niet te bekennen. Met soms rode wangen en een maag vol vet, gaan we met onze benen in de nek van de paarden rivieren door.
Onze volgende avontuur diende zich als snel weer aan. 2 nachten bij een nomaden gezin was werkelijk een uitdaging. Zeker omdat we ons kort geleden nog waanden in westerse luxe. De eerste nacht werden we uitgenodigd deel te nemen aan een slaappartij met 12 anderen in 3 eenpersoonsbedden in de ger. Dit ging ons zo vroeg al toch iets te ver en besloten onze Aquarena nog een keer op te zetten. De tweede nacht ging het met 8 personen prima. We moesten hard werken, even als onze maag. BLeah al dat vet van die vieze Yak(kiebakkies)! Ik moest druk schoonmaken, afwassen en koken, terwijl sander zich de pleuris werkte om brandhout te hakken. Net als thuus! ;)
Voordat we verder gingen mocht sander nog even smullen van door mij versgewassen geiten ingewanden Mmmmmm! De kop van de geit ging samen met 2 geschoten marmotten veilig onder het bed. Verder waren er ook nog een heleeeeboel kinder, waarvan 1 met zware ADHD en erg veel agressie. Wat een lastpak!
Na nog een allerlaatste wasje en een drol gelegd te hebben tussen die van het vee (toilet?????? Was da?) konden we verder, maar Somar was ziek. Vind je het gek vragen wij ons dan af, als je bedenkt dat ze hier ontzettend veel gefermenteerde paardenmelk (Airag) drinken. Het smaakt maar een slok pure gist! Na wat pillen in zijn mik geduwd te hebben, konden we verder gaan en werden we rijkelijk beloond door een zonnetje en twee regenbogen. Je weet hier dan werkelijk niet wat je ziet. Na nog wat geslapen (droge nachten) en gehobbeld te hebben en nadat Sander zich nog even frivool van zijn paard liet werpen die vervolgens op hol sloeg, kwamen we aan bij het meer en een imposante vulkaan krater. We zijn zonder bulten en wonden tot aan de rand geklommen en weer naar beneden gekomen. Prachtige uitzichten. We kwam weer bij onze ger aan tegen een uur of tien s’avonds, bibberend van de bitterkoude noorderwind worden we door grootmoeder ontvangen door nog een overheerlijk kopje hete yak thee en een koekje, het heeft nog nooit zo goed gesmaakt! :)
Na een ijskoude nacht konden we ons een beetje wassen in het koude meer en onze naar kinderkots riekende spullen reorganiseren en natuurlijk even bijkomen van de indrukken.
We zijn nu alweer op de helft en moeten onze plannen bijstellen omdat alles hier veel tijd kost. Reizen op goed geluk kan hier uren en dagen duren. Zeker omdat we besloten hebben het zelf te doen en zonder gids of prive vervoer.
Nu gaan we ons rondom Khovsgol Nur vermaken en daarna misschien nog even flink feesten tijdens het Mongoolse Woodstock! ....
Heel veeel liefs en tot snel!
Sander& daphne
-
02 Augustus 2010 - 12:21
Ruud En Mama:
Ha lieve kinderen,eindelijk weer een levensteken van jullie.Fijn dat het weer een avontuurlijke reis is met een lekker hotel en lekker eten (haha).
Maar ja, des te meer waardeer je de luxe straks weer van ons eigen landje.Hier alles goed met ons.We wensen jullie nog veel reisplezier en vooral voorzichtig zijn.En verras ons weer snel met een boeiend reisverslag.
Heel veel liefs en dikke kus.
-
02 Augustus 2010 - 12:26
Jessica:
Hey Sander en Daphne
Wat een verhalen weer uit Mongolië. Het lijkt me een ontzettend indrukwekkend land! Ik moet altijd lachen op de manier hoe jullie altijd verhalen vertellen. Erg leuk! Geniet nog even van het vele natuurschoon en alle lijpe avonturen die jullie meemaken!
Kussie Jess -
02 Augustus 2010 - 15:10
Sanne Uit Zwollywood:
Héé mensen van de goede yak boter! klink lekker.
En leuk dat paardrijden...denk dat ik de trein pak als ik heen ga haha.
Super leuk klinkt het verder enjoy de steppe!
hugs Sanne -
02 Augustus 2010 - 21:04
Alto:
Ga je hier ook vast op paardrijles. Sander heeft al eens eerder op een paard met zijwieltjes gezeten. Een belevenis is het wel. We horen het nog wel.Ik droom alleen over een paard die van Sinterklaas.
groetjes
alto -
03 Augustus 2010 - 08:30
Jacco, Esther,Gerwim:
Ha zussie en sander,
jullie moeten een boek uit gaan geven met dit reisverslag, we kunnen ons direct een beeld vormen haha. Jacco is inderdaad jaloers op jullie tocht door het landschap, hij zal dit graag eens met een jeep willen verkennen. Voorlopig nog maar even niet, Gerwim en ik zitten op de camping in (jawel) Grolloo en Jacco is druk aan het klussen. Tja, verschil moet er zijn. Geniet van de rest van jullie reis en het eten haha. Enne...jullie neefje en nichtjes vallen dus weer mee in vergelijking met de lastpak daar... Groetjes! -
03 Augustus 2010 - 11:26
Marieke:
hoi sander en daphne,
jeetje wat een indrukwekkende avonturen!
erg leuk om te lezen, en wat een verschil met het luxe nederland!
liefs, marieke -
03 Augustus 2010 - 11:47
Margreet:
..nu zo blij met jullie levensteken/reisverslag! buffel(I'll stand by you) en geniet nog ff
veel liefs en tot tuus
XXX -
06 Augustus 2010 - 19:44
Luuk En Margriet:
ik lus dat niet allemaal.
maar het warme weer komt eraan.veel plezier met jullie beiden. -
12 Augustus 2010 - 13:17
Jolien:
Eindelijk had ik even tijd om het verhaal écht te lezen :) Het klinkt allemaal als echt een reis voor jullie (die ik dus echt níet aan zou kunnen)... Fijn, ik hoop dat jullie er van kunnen genieten ondanks de kleine ongemakken. Veel plezier nog en hopelijk tot snel!
Dikke kus Jo -
12 Augustus 2010 - 14:12
Hilda En De Rest:
Lieve mensen.
Geweldig lijkt Jur dit..heerlijk al dat eten lijkt hem gewelidg, volgende keer kan hij zo met jullie mee nietwaar?? Hoop dat alles goed verder verloopt en doe geen gekke dingen daar zeg?? Morgen gaan ik Deventer verkennen jammer dat jullie nog niet thuis zijn maar wellicht nog ergens in de rimboe rondrennen..het ga jullie goed en tot ziens -
13 Augustus 2010 - 20:37
Suzanne Pinkster:
Wat een avontuur zijn jullie aangegaan. Klinkt wel super primitief, maar ook erg bijzonder.Wat is jullie mening over het Mongoolse volk of valt daar geen typering van te geven?
Leuk hoe jullie het weten te beschrijven!
Een hele goede terugreis toegewenst!
Groet, Suzanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
