De Poncho Blues

Ja daar zijn we weer....en dit keer vanuit de regen :)

Echt het is weer een loei van een verhaal geworden, dus pak dit keer maar een hele kan koffie ipv een kopje.....

Na ons timmerholt avontuur in Dalat, gingen we verder op een echt avontuur met Lee en Lu!

S'ochtends vroeg om half negen, stonden onze vrienden klaar om ons achterop hun brommertje te zetten (met de hele reutemeteut) en om ons de highlands van vietnam te laten zien.
Zonder dat we het door hadden stonden we alweer stil om een enorm gave drakenpagoda te bewonderen, werden we gedropt bij een van de vele bloemenkassen, kregen we les over de koffie en thee plantages en werden we regelmatig de brommer afgegooid om een stukkie te wandelen of om eventjes een kiekje te maken.
Na een overheerlijke lunch in de middle of nowhere, gingen we weer verder om het proces van zijde te bewonderen in een lokale zijdefabriek en om te leren over de vele etnische minderheden in vietnam om vervolgens bij een dametje (nog meer in de middle of nowhere) op bezoek te gaan die ons voorzag van een heerlijk groot glas 'happy water' (= heeeeele sterke rijstewijn (met bijenlarven op de bodem) en sander verastte met een OVERHEERLIJKE hoeveelheid aan hondenvlees...(alles erop en eraan) MMMmmmm dat was echt smullen voor sander. Daf mocht het doen met gesuikerde peper (geen succes; brand in de bek!!)
Aan het einde van de middag hebben we nog eventjes wat kindjes aan het huilen gemaakt en de passievruchtenboer van zijn passievruchten beroofd en kwamen we aan bij Lak Lake, onze eindbestemming voor deze dag.....maar er werd niet geslapen voordat Lee en Lu ons nog eventjes volgoten met nog meer Happy Water en wederom heerlijk eten.....Zzzz

Ja het begon ons een beetje door te dringen dat vietnam nog niet zo'n gek land is! Het eten werd steeds beter! (zelfs voor daf), de mensen zijn ongelofelijk vriendelijk en gastvrij en daarnaast zijn de vietnamesen ook nog eens een stelletje ingenieuze kabouters...elk stukje land benutten ze voor het verbouwen van 'iets wat je kan eten' .... ja ze werken echt hard en kregen wij (na de eerste dag op de brommer al) behoorlijk wat bewondering voor dit land met zijn kleine kabouters.

Wonderbaarlijk genoeg stonden we de volgende dag fris en fruitig (en NIET ZIEK) op en gingen we na ons ontbijtje de lokale bevolking en een heleboel varkens verassen met ons bezoek!
Zelfs als onze dag hier niet goed begint, dan staat er om de hoek van de straat wel even iemand die ons vraagt hoe het leven staat in Hollywood! (jaja we zijn hier mooi en aantrekkelijk en beroemd tegelijk en niemand die er hier over liegt!!! ;) Jaaja ook deze dag werd daf weer lekker in de haren gevlogen (letterlijk)!
Hoe dan ook...we gingen weer verder achterop de brommer....door de varkens...door de koeien.....naar de lokale bakstenen fabriek....naar alle plantages...om vervolgens te smullen van overheerlijke (serieus) gebakken paddestoelen met mayo, bananen en wortelsap.... Vervolgens gingen we even lekker zwemmen met een slang onder een waterval in de jungle (we hebben er heeeeeel veel gezien deze dag) ....

Waren we al weer Wakker?....ohnee we zaten alweer op de brommer om te leren over de oorlog en de schade die het heeft achtergelaten over hoe de minderheden hun geliefden begraven en daarna verzorgen (echt heel bijzonder..)....plantages...noodles...
maar, vanaf deze dag begon het touren wel steeds meer op windsurfen te lijken ipv op brommerrijden, dus het was af en toe goed vasthouden ;)


De volgende dag, de vierde alweer deden we het wat rustiger aan en konden we lekker ontbijten met koffie en broodjes banaan (aan een meer zonder bodem??) en gingen we relaxed achterop de brommer (al windsurfend) naar onze volgende bestemming; Dit keer een bezoek aan een suicidal maniac! Iemand die zijn inkomsten haalt uit de resten van de oorlog, dus zijn voortuintje lag bezaaid met oud ijzer, bommen (jep MET dynamiet), kogels, blik en nog een heleboel andere troep! (een AKI-hemel) Uiteraard kregen wij nog even een demonstratie van een zeer bijzonder soort vuurwerk ;)
...maar we kregen ook nog een andere demonstratie van deze toch niet zo gekke meneer...Namelijk hoe we zelf (ja thuis) rijstewijn kunnen maken...Dus dat gaan we zeker doen! (Jacco? als je nog een olievat hebt staan en wat verotte buizen; BEWAAR MAAR)
Ook hier bleek weer dat de vietnamesen echt alles optimaal benutten, zelfs de overblijfselen van rijstewijn (rijst met een heeeeel hoog alcohol percentage) gebruiken ze en dat voeren ze aan de varkens....Zodat ze lekker sloom worden, veel slapen en dus extra lekker vet! (beter dan hormonen toch?)
Dus na een fikse fotosessie met een stelletje dronken varkens, zelf nog even van de happy water gesnoept en hop weer achterop de brommer!

Na al dit vuurwerk werd het tijd om een beetje muziek te maken op een traditioneel bamboe apparaat bij een lokaal dorpje en een spoedbezoekje te brengen aan een weeshuis in Kon Tum. Alle kinderen vlogen ons in de haren en omdat het net snoepjes tijd was, verlieten wij deze lieve kindjes met klonten rijst en lolly's in onze haren ipv kleine kinderen.....
Na het inchecken in ons hotel hebben we (jaja:) een supermarkt gevonden en deze dus ook maar even geplunderd voordat we een overheerlijke 'mannen met bier en rijstewijn en heel veel vlees bbq' gingen houden. Gelukkig werd er onderweg voor daf even een vegetarische afhaalmaaltijd gehaald die ze (koud) kon opsmullen terwijl de mannen herten en wilde zwijnen aan het braden waren...mmm jammie.....

De dag na de bbq werd het tijd voor nog meer plantages en leerzame momenten en mochten we onszelf nog even verstoppen in een oude tank op de weg naar de echte hoge bergen. (ho chi minh trail)
Onderweg naar een beroemde hangbrug, werden we eerst nog even verwend met jackfruit en ananas (ja, zelfs sander heeft een halve ananas weggekregen) bij een 'Ya' minority village.
Dus toen we bij de bamboe hangbrug aankwamen, waren onze tongen half verzuurd, maar wel lekker schoon...
Na de lunch werd het inpakken geblazen....dus dikke truien aan, sjaals om...de regenpakken aan....want we gingen nu echt de grijze dampen in.
Op 2200 meter hoogte waren we dan eindelijk toe aan onze eerste regendruppels en hollandse winterse kou!...brr, maar een bijzonder mooie manier om achterop de brommmer door de wolken en de jungle heen te tuffen.
We hadden dus nog steeds onze eeuwige glimlach op ons gezicht staan, want dit was onbetaalbaar.
Na een paar behoorlijke kodakmomenten en watervallen kwamen we bibberend en koud aan bij ons hotel en konden we ons heerlijk opwarmen onder een (2 liter boiler) warme douche.....
En toen; VERASSING!!!!!!!!..maar een verassing voor sander! Oh wat was sander blij toen hem werd verteld dat hij zojuist twee keer van de eierstokken van een varken had gesnoept... nog maar een paar slokken rijstewijn dan en gauw slapen om dit te vergeten...

De laatste en zesde dag was er nog meer regen en nog meer wind, dus hopla de natte zooi van de dag ervoor weer aan en surfen maar!
Omdat de ho chi minh trail zo indrukwekkend en overweldigend was, wilden we er graag nog een paar dagen aan vastplakken, (en lee en lu natuurlijk ook) maar dit hebben we toch maar niet gedaan omdat we nog hoger de bergen in zouden gaan en de wolken dikker en grijzer zouden worden en we er dus niets van konden zien.
Na uren met onze mond open (van indrukwekkendheid) achterop de surfplank te hebben gezeten verlieten we de hoge, diepe en groene jungle om ons te laten droppen in Hoi An, de eindbestemming van deze trip.

Tja en hier bleef het regenen en hebben we de eerste twee dagen niet veel bijzondere dingen gedaan,, behalve dan dat we onze hersenen (bomvol met informatie) even de boel hebben laten re-organiseren.
Hoi an is wel een hele mooie in interessante stad met heel veel oude chinese/japanse huizen en gebouwen, bruggen, water en tempels en pagoda's....maar voor ons was het teveel om deze toeristische trekpleisters te bezoeken. (we hebben het wel 1 keer geprobeerd, maar zijn toen letterlijk heel hard weggelopen).
Na een paar dagen hadden we weer wat ruimte in ons hoofd over pakten we de brommer om in de regen naar My Son (oud temple complex met heel veel linga's (piemels)) te gaan. Na 20 keer de weg vragen hebben we het gevonden en keerden we terug om ergens langs de weg een broodje 'bijzonder' te eten en vrienden te maken met een meisje die ons een uur lang interviewde over thuis om vervolgens een gigantisch goor spoor van modder achter te laten in ons hotel! ;)

Hoi an is trouwens wel de stad van de klerenmakers....ze kunnen hier alles (na)maken wat je wil en ook nog eens voor een Prikkie!, van schoenen tot onderbroeken!... Oke wij werden natuurlijk ook even verleidt om rare schoenen te laten maken, maar hebben Hoi An uiteindelijk verlaten met helemaal niets!.... We zijn trots op onszelf!

Na Hoi an hebben we de bus naar Danang gepakt, waar we depressief van het weer en gebrek aan een inspirende omgeving (1 grote zachtrose kerk?) maar met tien zakken snoep en chips op bed een middag/avond films hebben gekeken! Ook leuk.

En nu zitten we dan in Hue...wat echt wel leuk is, maar verschrikkelijk koud, nat en modderig.
Gisteren hebben we de brommer gepakt en hebben we leuke dingen (tombes en japanse brug) in de omgeving bekeken.... en onze toekomst aangehoord van een oud vietnamees dametje die onze hand wel eventjes kon lezen. (sander krijgt 3 kinderen en daf 5???)
Helaas werd deze 'glibber-en-glij-maar-door-de-modder' dag wat snel afgekapt omdat de brommer (naar vermoeden) een aantal onderdelen mistte en konden we weer lekker ons hotel besmeuren met baggervoeten.
Net zijn we naar de citadel van Hue geweest(oud tempel complex.) Alleen de regen was wel heel erg en de tempels dus niet zo indrukwekkend meer...dus hebben we onze troost net in tosties en gebakken aardappels gezocht....

Over een uur gaan we de bus in naar Hanoi, een lang eind en we komen morgenochtend pas aan...maargoed... we moeten een beetje opschieten, want we hebben al bijna vier weken gedaan over de helft van vietnam.
Inmiddels hebben we onze visa's dus ook maar even laten verlengen, want die lopen overmorgen af...en we zijn nog lang niet klaar in vietnam.... We vinden het echt leuk...en we worden hier goed verwend door alles en iedereen! En ze hebben hier lekker warm water....we zullen het nodig hebben, want in het noorden schijnt het te sneeuwen.

Oh en we hebben nog een nieuwtje, we hebben besloten dat we toch naar Myanmar gaan (ja moeders, we hebben al een vliegticket geboekt;)12 april vliegen we naar Bangkok en de 13de komen we aan in Yangon....waar ons weer lekker kunnen opwarmen....

Nu gaan we koekjes kopen voor vertier in de bus!....

DAG DAG alle lieve mensen ..... tot gauw maar weer!!!

Veel liefs en een dikke kus.... SADAF

Aly; he je half turkieje al leeeggekogt?