Als twee gabbers bij een concert van ACDC!

jaa we leven nog!!!

Aan Myanmar kwam drie dagen geleden een eind...heeel erg jammer, want het was een geweldig mooie ervaring en we zijn blij dat we ondanks alle twijfels toch gegaan zijn.
Naast dat het een enorm vette reis was, was het ook erg vermoeiend...we zijn de afgelopen weken echt verschrikkelijk moe geworden van alle mooie en leuke dingen die we gedaan hebben, de eeuwige rijst, de onmenselijke hitte en de grote hoeveelheden poepsoep/soeppoep die we de burmese riolering geschonken hebben!
We realiseren ons nu dat we echt effe eeen beetje rust moeten hebben, voordat we echt gek worden! haaaa,,,maar we lachen nog steeds hoor en hebben het nog steeds naar onze zin....

Nu zitten we dus weer in Thailand! (op een geweldig mooi eiland met een knetter heldere zee, koraal, witte stranden en een dikke dichte jungle...)
maar we voelen ons verdwaald en verloren (zie titel)en opzoek naar en beetje rust...(lukt nog niet echt aangezien hier voornamelijk poepbruine aapachtige blanken rondlopen met breezers en gekleed in veelste kleine (vooral te weinig) kleren...
We zijn ons al een paar dagen aan het verwonderen over de diversiteit aan voedsel en spullen die we hier kunnen kopen en we maken er dan natuurlijk ook dankbaar gebruik van! (lees; ons lekker volvreten op sander zijn verjaardag en verwennen met allerlei leuke dingen)
Hoe dan ook, naast al die euforie zijn er ook nog een heleboel mensen, meisjes & jongetjes die soms behoorlijk op onze zenuwen beginnen te werken en we hadden vandaag min of meer besloten (jajaja gewoon weer verder reizen) om onszelf op te sluiten in een park met wilde dieren en heeel veeel bomen en geen ' breezer dames'.... TOT DAT we vanmiddag op een enorm mooi stukje strand terecht kwamen, met alleen ons, drie anderen, 1 bamboe hutje, in de verte een paar voorbijvarende en snorkelende toeristen , belachelijk mooie vissen, koraal en een groepje dolfijnen.....
Nu hebben we dus besloten om niet meer verder te reizen, maar hier gewoon te blijven, maar dan in een hutje om de hoek van 'ons' mooie strand!....Morgen blijven we hier nog en gaan we allemaal onzin (frisbee, snorkel, onderwatercamera etc.) kopen om vervolgens met de hele handel naar ons nieuwe thuis te gaan....Vonden we wel een goed idee! :)

Nu moeten we jullie ' alleen' nog vertellen over een klein maandje Myanmar.....waar we helemaal geen zin in hebben...maar we gaan het proberen... (ook een boel eigenbelang hoor)
OHJA foto's...(ha) ehm nou dat houden jullie nog te goed, maar pas als we weer in nederland zijn! De Thaise computers zijn namelijk uitgerust met de allerbeste virusscanners, die onze, met virussen bezaaide geheugenkaartjes niet kunnen lezen...

Okay, terug naar Myanmar... WE hadden dus verteld over onze eerste indrukken en dat geldt allemaal nog steeds...leuk lief vriendelijk, aardig en verschrikkelijk heet!....

We zijn de eerste paar dagen in Yangon gebleven....en hebben daar de allermooiste pagoda van Myanmar gezien...Zo mooi, dat we in dezelfde avond nog een keer gegaan zijn om de loei van een gouden pagoda verlicht te zien en waar we die avond al meteen van een monnik informatie hebben gekregen over de politieke situatie in myanmar... Die avond kwam er ook een belangrijk iemand uit thailand opbezoek en was het rond de pagoda bezaaid met militairen en was het dus fluisteren en opletten, echt een gekke ervaring die we niet zullen vergeten....
Na een paar dagen Yangon was het tijd om meer van het land te zien en dat hebben we dus gedaan met een taximan! (lees vorige bericht)....
Onze vrolijke, zingende en fluitende chauffeur ZORRO bracht ons naar de golden rock, nouja naar de voet van de berg dan.... de rest van de reis mochten we op andere manieren afleggen.... Voordat we het doorhadden zaten we met onze enorme klotsoksels onder de klotsoksels van 80 birmezen in een truck....die ons met een belachelijke snelheid door de jungle halverwege de berg op bracht...
De andere helft naar de Golden Rock mochten we te voet doen in de brandende zon, onder een hoek van 30 graden (wat tevens de hoek is waar de belachelijk en zwaar overbeladen vrachtwagens in rijden) .... dus met een geheel klotsend lichaam kwamen we aan bij de golden rock....en daar was een grote verassing; " ladies prohibited"...en dat gebeurde nog veel vaker....

De dag erna hebben we een hele dag in de auto gezeten (het land is echt GROOT) naar tangoo (tussenstop), waar we tegen de avond nog even een heel dorp met kinderen om onze nek (en de camera) hadden hangen...mmm lekker plakken!

De volgende dag was het tijd om verder, door de bergen te gaan naar Inle Lake, maar dat kon natuurlijk niet zonder dat we eerst eventjes moesten wachten op een kraan die midden op de weg even een berg aan gort sloeg, maar gelukkig (voor ons) kwam er algauw een militair aan die vond dat ze de boel maar weer moesten opruimen ....

Helemaal heel, maar stoffig kwamen we aan in bij Inle Lake (taunggi) waar we echt enorm veel mooie dingen gezien hebben....In een bootje hebben we de mannen s'ochtends tot s;'avonds laat zien vissen,tempels, oude ruine pagoda's gezien, floating markets, heel veel verschillende nijverheden en bijzondere, mooie en vriendelijke mensen ontmoet en Sander heeft zelfs nog eventjes twee longneck dames gezien....(maar echte, niet zoals die in Thailand)

Na Inle lake, zijn we verder gegaan naar Kalaw, waar het godzijdank wat koeler was en we een verschrikkelijk mooie wandeltocht gemaakt hebben.....(met natuurlijk de bijbehorende locals, uitzichten., dieren en een bijzonder prive concert van twee jongens ergens midden in een rijstvelden (?)
DIe avond hebben we afgesloten met nog meer gitaarspelende en zingende burmezen, groene thee...en een Kurt Cobain...

Na al dit moois, wilden we graag verder naar het noorden, de bergen in, maar omdat het zo verschrikkelijk heet was en drie meter lopen al aanvoelde als een marathon hebben en we daarnaast permits moesten aanvragen (en dus belachelijke geldbedragen voor de overheid), hebben we besloten om dat de volgende keer maar te doen... en dus gingen we verder naar een met kakkerlakken bezaaid hotel in Mandalay. (maar nadat we deze gevangen hadden onder glaasjes en emmers, hebben we ze toch maar alleen gelaten)

Vanuit hier zijn we naar Amarapura geweest, naar de supermarkt en nog veel meer dingen gedaan en gezien, vooral enorm veel monniken en heerlijk een dagje uit onze neus gegeten!
Helaas kwam onze (inmiddels wat minder vrolijke) lieve chauffeur Zorro met de trieste mededeling dat zijn moeder met een ernstige ziekte in het ziekenhuis lag en dus werd onze chauffeur vervangen door twee lelijke, beetlenut (dat is datgene waar je rode en verotte tanden van krijgt) kauwende, puberende jongemannen waar we enorm veel lol mee gehad hebben.

Ze namen ons mee naar Saigan( een enorme ruine van een nooitafgemaakte pagoda, maar nog steeds reuzachtig), naar een heleboel andere pagoda's en tempels en vervolgens naar Monywa... een geweldig gebied met allerlei reuzachtige wolkenkrabber boeddha's, pagoda's, tempels, grotten met miljoenen boeddha's!...goud goud goud, kinderen, mensen die nog nooit een blanke gezien hebben(vrouwen die in onze armen knepen en onze huid aaiden om te kijken of het wel echt is)....
Van plaats naar plaats vermaakten we ons in de auto trouwens goed met het gooien van geld en snoepjes.... Heel veel gillende kinderen langs de kant van de weg en ieder dorpje had een heel donatie team aan de kant van de weg staan...(jammer dat we jullie geen foto's kunnen laten zien, want het was echt hillarisch en een groot gekkenhuis)

Na Monywa was het tijd voor Bagan (een joekel van een gebied bomvol met pagoda's en tempelruines), waar we ons in vijf dagen met veel poep, bloed, zweet, tranen en waterpistolen doorheenhebben gewurmd, maar het was echt een super bijzonder en inspirerend gebied....ECHT
Vanuit hier zijn we ook nog naar mount Popa geweest, weer lekker klimmen in de hitte met het gezelschap van een heleboel enge grote apen....en hebben we allbei de famillies van onze roodtandige chauffeurs ontmoet...super leuk natuurlijk.

De laatste plaats waar we naartoe gegaan zijn is Pyay.....nog meer goud en pracht en praal, zonsondergangen en mooie uitzichten.
Na het gemaskerd (sander=batman, daf=spiderman) spelen in reuzenbomen, en met flessen water, waterpistolen en een bord niet meer weg te krijgen rijst was het tijd om terug te gaan naar Yangon, waar we uitgenodigd werden bij de famillie van ZORRO om een lekker bordje rijst weg te kauwen.....
De bedoeling was om ons hier voor onze vlucht nog even lekker te laten ondertattoeren,...maar helaas is dat niet meer gelukt en zullen we dat hier in thailand moeten doen (sorry mama's)

En nu zitten we hier...moe en opzoek.....maar overmorgen gaan we echt uitrusten en zullen we over een x aantal dagen naar huis gaan...........pfff we willlen niet naar huis, maar we moeten wel, want we moeten nog veeeeeeeeeeel meeer vertellen..... en we hebben zin in patat en knetterharde muziek1!!!


Lieve lieve mensen.....voornu....het laatse berichtje vanuit azie en we laten jullie weten wanneer we weer thuis zijn...en verblijdden met een hoop foto's.....

Nu gaan we heel snel weg, want er zit hier iemand op z'n gitaar te rossen!!!!

DOEEEEDDIIIIIIIIIIIIIIII tot gauw!

liefs, sander en daf!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

(sorry voor het verwaarlozen en niet beantwoordden van mails, maar in myanmar zijn er wat mails verdwenen door uitvallen van elektriciteit en we hebben ook niet altijd zin, maar we lezen alles hooor..)


Nog even een dikke PS:

WIJ MOETEN ER NOG WEL EVENTJES BIJ VERMELDEN DAT ONS VERHAAL EEN NIET COMPLEET BEELD GEEFT VAN MYANMAR EN HOE HET ER DAAR AAN TOE GAAT... MOMENTEEL LEZEN WIJ EEN BOEK OVER IEMAND DIE AAN DE GRENS MET THAILAND LEEFDE VOOR VIJF JAAR (daar waar we niet mogen komen) EN HET IS ECHT SERIEUZE ELLENDE DAAR....
mocht je hier meer over willen weten, dan moet je maar effe mailen....

x