Luxury (dat roken we hier)

Hallo Lieve iedereen,

(waarschuwing; Erg lang verhaal)

Nog vol adrenaline van zojuist een AK-47 (kalashnikov) te hebben leeggeschoten en het verkeer in Phnom Penh én nog vol verbazing onbegrip over de verschrikkelijke acties van het Pol Pot regime, geven we jullie nog even een laatste teken van leven, vanuit cambodja!

Vorige keer waren we noodgedwongen even in Phnom Penh, maar nu zijn we hier al behoorlijk wat dagen vrijwillig! Maar eerst even Kampot, want daar gingen we de vorige keer naar toe!
Ohja en we hebben nog een paar foto's bij het vorige berichtje gezet.

Eenmaal aangekomen in Kampot hadden we een prachtig paar gordijnen en als we die opende, dan hadden we ook een verschrikkelijk mooi uitzicht; Ze hadden de hele zooi dichtgemetseld (vandaar die Dollar minder per nacht)! We hebben de gordijnen maar gauw weer dichtgedaan om de illusie van een mooi uitzicht te kunnen laten voortleven.
Hoe dan ook, de volgende dag zijn we meteen op de scooter gesprongen om de slechtste weg van Cambodja te verroppen. Ons doel was Bokor Hillstation, bovenop een berg, omgeven door jungle en enge dieren geluiden.
De eerste 25 km de berg op viel reuze mee, zeker na ons avontuur in Ban Lung! Dus her en der wat kuilen en een beetje stof, wij waren dus in onze nopjes... Totdat we bij de laatste 10 km aankwamen waar de weg idd heel erg slecht was! We zijn dus toch nog met een blauwe kont en een halve hernia de berg opgekomen :)
Bovenop de berg en boven de wolken, stonden oude vervallen Franse gebouwen uit ca 1920, die duidelijk al wat oorlogen doorstaan hebben! Een supergroot hotel en een kleine kerk etc. en allemaal bezaaid met een raar soort knaloranje mos en dat met witte wilde wolken die tussen de bergen omhoog kwamen. Een bizarre omgeving dus!
Oja tussen de gebouwen door, waren er nog wel wat militairen even wat mijnen en ander explosief materiaal aan het zoeken en opgraven. Fijn gevoel!
De weg terug was niet beter, maar we hebben wel een zwarte cobra de weg over zien steken, wat dan wel weer leuk was.

De volgende dag konden we amper lopen en besloten we om eens even een schouder/rug massage te gaan halen! Dus wij naar het blinden instituut waar we in een babyblauw pak werden gehezen. Het volgende uur kunnen we ons bijna niet meer herinneren, zoveel PIJN is ons aangedaan en we moesten er nog voor betalen ook! Het was een japanse sihatsu (?) massage en dat met al bestaande rugpijn, was geen aangename verassing! Daf wilde nog wat zeggen teggen Sander, maar door de pijn was praten en dus stoppen niet meer mogelijk!
Nadat we een uurlang gemarteld waren, hebben we onszelf bij de buren in een stoel laten vallen om als twee zombies een milkshake achterover te zippen.

De volgende morgen zijn we op de brommert naar Kep gegaan, om ons vervolgens met de boot naar eiland verderop te laten vervoeren! ZO RELAxed! dus hier maar even het water ingesprongen dat helder was en tropisch met de palmbomen die rondom het eiland stonden. Sander heeft nog effe een Visje gegeten (verser kan niet hier)daf maar een gebakken eitje en samen een kokosnoot leeggessssssssslurpt.
Na een kleine aanvaarding met een joekel van een spin in de éne wc en een grote blauwe met oranje stippen versierde gecko, zijn we maar weer naar Kep gegaan om te brommerren én weer terug naar onze kamer met het wonderbaarlijke uitzicht ;)

Toen kwam de zon op en werden we met zes andere mensen in een taxi naar de kant van Shanoukville gestuurd.
Een verschrikkelijk toeristische kustplaats met witte stranden (geen palmbomen) en een heldere blauwe maar verschrikkelijk zoute zee! Dus om even van de schrik te bekomen, hebben we onszelf getrakteerd op een gefrituurde snickers. (geen aanrader)
De volgende dag, besloten we maar mee te doen met dat hele 'strand-hang-gedrag', maar dan wel een eindje verderop waar écht amper iemand anders was! Dus na een relaxte en hete dag (onze enige missie was een ijsje halen (n)ergens, dus met chips weer terug)weer terug naar de massatourisme.
Het voordeel van toerisme is wel dat we alles kunnen krijgen/eten wat we willen! Toch is een goed uitgebalanceerde vegetarische maaltijd voor daf niet te verkrijgen.
Na de stranddag, toch nog maar een dagje Shanoukville gedaan, maar dan wel op de brommert! Lekker uitwaaien en rondtuffen, aangestaard worden en terugzwaaien!

Na onze grote wasbeurt in het zoute water, brak de tijd om de uitlaatgassen van Phnom Penh weer een bezoekje te brengen. We moesten namelijk nog onze visa's voor Vietnam regelen waar we morgen heen zullen gaan.
Zoals al eerder gezegd, we zijn hier al een aantal dagen en doen het lekker rustig aan.
Na het aanvragen van een visum voor Vietnam zijn we maar even gaan rondlopen in de buurt en kwamen tot het briljante idee om een fiets te huren, want een brommer is net wat te link in dat achterlijke verkeer hier! We fietsen hier nu al voor de vierde dag en beginnen het computerspelletje een beetje door te krijgen, het is één groot avontuur op de fiets, maar het is levensgevaarlijk.
Als je hier de bocht om wilt bijvoorbeeld, dan moet je gewoon tegen het verkeer in gaan fietsen en zo eventjes doorblijven fietsen (of rijdens/scheuren) en dan als er een gat van een meter of twee tussen twee (vaak meer) voertuigen ontstaat, dan is het aan ons de taak om onszelf er tussen te werpen! Hhaha t'is echt gekte want alles en iedereen verplaatst zich op dezelfde weg, dus geen wandel-fietspaden en andere rare vervoersmiddelpaden. (ze verzinnen hier wat)
Oja REGELS?????????????
De enige regel hier is dat vervoersmiddelen (ALLE) overdag GEEN licht aan mogen doen. Dit betekend dus dat er geen tweede regel is en het licht sávonds niet aan HOEFT! Whahaha. GEkk'n.

Naast lekker eten in Phnom Penh en het National Museum en de markt :)en alle andere leuke dingen, moesten we toch naar de Tuol Sleng gevangenis in Phnom Penh en The Killing Fields iets daarbuiten.
Bij de Tuol Sleng gevangenis (dat nu een museum is) werden we geconfronteerd met de dingen waar we al bang voor waren en liever niet hadden willen zien, maar we moesten dit doen.
In deze gevangenis hebben duizenden mensen opgesloten gezeten tijdens de Rode Khmer periode (ruim 3 jr) SLechts 7 mensen hebben deze gevangenis overleefd! Momenteel leeft er nog 1 man, zijn leven is bespaard gebleven omdat hij het talent van een schilder bezat en alle gruwelen tijdens en na de Rode Khmer moest schilderen. Deze schilderijen waren ook in deze voormalige gevangenis te zien! Schokkend en niet geschikt om te vertalen voor op deze site.
Naast deze verschrikkelijke voorstellingen, waren er ook bekraste foto's te zien van leiders en duizenden foto's van de gevangenen, foto's van gemartelde mensen, dode mensen etc.
Ook konden we nog wat overgebleven marteltuigen zien en zijn we door de cellen gelopen, over de vloeren waar honderden liters bloed hebben gevloeid..............................

Hierna hadden we eigenlijk niet zoveel zin meer om naar de Killing Fields te gaan, maar zijn toch maar gegaan.
Het bizarre was, dat dit een hele mooie vredige plek leek, maar we voelden wel degelijk dat we nog nooit op zo'n beladen plek waren geweest.
Het gebied (vrij klein) bestaat uit allemaal kuilen in de grond, waar de Rode Khmer duizenden mensen aan de rand van deze kuilen heeft vermoord (en niet met kogels, want dat was te duur en Kinderen/baby's werden dood gegooid tegen een speciaal daarvoor bestemde boom).
Hier, in deze groene en glooiende omgeving, liepen we over botten en oude kledingresten heen....Te bizar en niet te begrijpen voor geluksvogeltjes zoals wij...................................

Vandaag hebben we de beelden en gevoelens figuurlijk van ons afgeschoten met een Kalashnikov op een militaire basis!
PFfff da's echt heftig hoor!
Maar we hebben netjes op een papiertje als target geschoten hoor!
Er schijnen namelijk nogal wat westerlijke perverselingen op de wereld rond te lopen, die speciaal voor deze schiet-gelegenheid een koe kopen voor een paar 100 dollar en daar vervolgens
tegen een prijs van 200 dollar éénmaal een bazooka op afvuren!!!!!!!!!!!!!!!!
Wij kregen ook wel een kip aangeboden, maar hebben dit maar afgeslagen, al schijnen ze het hier heel erg normaal te vinden.....
Wij hebben in ieder geval met een joekel van een wapen geschoten....
Een bazooka lijkt ons ook wel wat, maar dat doen we misschien in Vietnam!!!

Ohja.... zoals jullie weten willen we ook heel erg graag naar Myanmar,maar we hebben daar momenteel nogal wat gemengde gevoelens over. We willen geen geld in het verschrikkelijke regime stoppen daar, die mensen dwangarbeid laat uitvoeren, maar we willen wel graag naar dit arme land toe!
We zijn nu bezig om ons hierin te verdiepen en kijken of er mogelijkheden zijn om het land te bezoeken, zonder al te veel overheidsinstanties te subsidiëren.
We lezen wel dat onafhankelijke reizigers afgezien van hun visum en Luchthavenbelasting, het land kunnen doorreizen zonder al te veel geld aan de overheid te geven en dat de lokale bevolking wel graag toerisme (niet tour-tourisme dus) ziet........mmmm maar we vinden het wel moeilijk.

Inmiddels hebben we wel een visum kunnen krijgen (allebei), want dat was nog wel even de vraag of we die zouden kunnen krijgen.
WE moesten persoonlijk bij de Ambasade van de Union of Myanmar langsgaan. Dus wij op fietse heengegaan en onze lieve lachjes laten zien.
Ze willen natuurlijk geen fotografen en journalisten in het land hebben en ze wilden middels een formulier alles van ons weten. We waarschijnlijk grondig nagetjeckt, maar kregen de volgende dag wel een visum toegewezen!
De eerste stap is dus al gezet (wel een slechte wat betreft het financiele gedeelte :(.... Nu moeten we eigenlijk wel heen om onze schuld af te kopen bij de lokale bevolking....

Als iemand thuis nog informatie kan verkrijgen over het ontlopen van de overheid, dan willen wij die informatie HEEEL GRAAG hebben......

Maarrrrr morgen gaan we eerst naar Vietnam! met de boot over de Mekong zullen wij onze eerste vinger in het vietnamese water steken!....We zijn erg benieuwd naar het verkeer, want het schijnt het allerallerchaotischte verkeer van de wereld te zijn!....

BUT WE SURVIVED PHNOM PHEN op de FIETS!

(we kloppen 't even af, want we moeten onze fiets nog terugbrengen)

HEEe super bedankt voor de mailtjes en berichtjes weer!!! SUPER LEUK!....
Thuis gebeurd er ook van alles en gaat ook iedereen de hort op!... super....

ZIjn er verder nog bijzondere ontwikkelingen in Holland? Wij weten namelijk helemaal niets hier......Het moet niet zo zijn dat we 'lang leven de koningin' lopen te schreeuwen op koninginnedag, terwijl ze overleden is....

GERWIM: JIJ ALVAST SUPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPER GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG!!!!!!! AlS WE THUIS KOMEN< DAN KRIJG JE EEN DIKKE TE LATE_VERJAARDAGSKUS VAN ONS.
DOE MAAR LEKKER GEK OP JE VERJAARDAG HOOR, WANT DAT MAG DAN en EET ALLE TAART MAAR LEKKER IN JE EENTJE OP en GEEFT HET BEZOEK MAAR EEN DROOG KAAKJE!....
DAG DAG JARIGE JOP!





Nou dag lieve mensen, vanuit een steeds Heter Cambodja....
VEEL LIEFS.....
x










%